ارزیابی بیان ژن TLR4 در ریه مصدومان شیمیایی مواجه با گاز خردل

اهداف: عفونت‌های تنفسی راجعه از تظاهرات بالینی افراد مبتلا به عوارض دیررس مواجهه با گاز خردل است. مطالعات نشان می‌دهند که میانجی‌‌های التهابی در نمونه‌های سرم، خلط و لاواژ برونشی- آلوئولی مصدومان شیمیایی تغییر می‌یابد. با توجه به اهمیت TLR4 در التهاب و پاسخ به عفونت‌ها، این مطالعه با هدف بررسی میزان بیان ژن TLR4 در بافت ریه مصدومان شیمیایی انجام پذیرفت. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مورد- شاهدی، نمونه‌های بلوک پارافینه ریه 28 جانباز شیمیایی مواجه با گاز خردل با عوارض ریوی دیررس (گروه مورد) و 9 نمونه ریه افراد بدون مواجهه با گاز خردل (گروه شاهد) از آرشیو بیمارستان‌های حضرت رسول(ص) و مهدیه در سال‌های 1391 و 1392 اخذ شد. نمونه‌های لام تهیه‌شده از بلوک پارافینه ریه با رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین آماده شدند. به‌منظور بررسی بیان RNA از روش ریل‌تایم PCR استفاده شد. برای سنجش نسبی بیان ژن‌ها از روش  موسوم به ∆∆CT استفاده شد. مقایسه بین داده‌ها با آزمون من- ویتنی با استفاده از نرم‌افزار SPSS 21 انجام شد. یافته‌ها: در گروه مورد، 12 بیمار (42.8%) مبتلا به برونشیولیت انسدادی، 8 بیمار (28.6%) مبتلا به برونشیولیت تنفسی و 8 بیمار (28.6%) مبتلا به بیماری دیگر و در مورد گروه شاهد، 4 بیمار (44.4%) مبتلا به برونشیولیت انسدادی، 1 بیمار (11.2%) مبتلا به برونشیولیت تنفسی و 4 بیمار (44.4%) مبتلا به بیماری دیگر تشخیص داده شدند. میانگین ∆∆CT گروه مورد 3.58±5.28سیکل و گروه شاهد 3.29±5.81سیکل بود که اختلاف معنی‌داری نداشت (0.05p>). نتیجه‌گیری: با توجه به شباهت دو گروه از لحاظ پاتولوژیک، به‌نظر می‌رسد که تغییرات مشابهی در بیان این ژن رخ داده است.